Five girls, One Direction: augustus 2013

dinsdag 27 augustus 2013

VMA'S

heey directioners

heb jij nu de vma's moeten missen?

wees niet getreurd want om 17:30 uur op mtv komt de herhaling

en kan jij al je favo sterren nog een keer zien stralen (one direction natuurlijk ook!!! )

have fun

maandag 26 augustus 2013

zondag 25 augustus 2013

One Direction Imagine "The Hero"

Hee,

Het eerste hoofdstuk van "The Hero" Heb ik nu geplaatst dus ik zal zeggen aanvallenn hahha ik hoop dat jullie het leuk vinden & als jullie het hebben gelezen please ff een reactie? bedankt alvast!

Xxx Eva - 1 of the 5 girls

Imagine 'The Hero' Hoofdstuk 1 'The Hero who failed'

Hoofdstuk 1 'The Hero Who Failed'

* Nicole's POV*

Ik keek in zijn ogen en ik voelde de koude lucht in mijn gezicht blazen, het was een stille zondag morgen en ik en Harry zaten buiten op een bankje in een park, midden in het centrum van Londen

. Ik wist dat er iets fout was, hij had gister en vandaag al amper tegen mij gesproken en het leek wel of hij wel wou praten maar steeds als hij zijn mond opende deed hij hem weer dicht en keek hij de andere kant op. Ik kroop wat dichter tegen Harry aan en hij schrok, ik snapte het niet we zijn nu al 2 maanden samen en altijd vond hij dat fijn maar nu leek het net of Harry me niet eens kende, ik zuchtte en trok me terug en ging wat veder van hem vandaan zitten. Als hij dat zo wou dan kon zij er niks tegen doen. Ik keek zijn kant op en toen draaide hij zijn hoofd en keek 10 sec lang in mijn ogen en hoe langer het duurde hoe meer emoties ik zag en toen pakte hij mijn handen zachtjes vast en trok hij mij naar zich toe, ik zuchtte en hield hem een tijdje zo vast, zijn hoofd rustte op mijn schouder, wat had ik dit gemist ook al was dat maar voor 2 dagen. Toen trok hij zich terug en draaide de andere kant op en hij veegde zijn tranen weg. "Harry je hoeft je tranen niet voor mij te verbergen" zij ik zachtjes en ik keek diep in zijn ogen "Dat weet je toch wel?" maakte ik mijn zin af. Hij snoof en keek me aan met tranen in zijn ogen "Je hebt gelijk sorry, maar ik voel me zo zwak en ik wil eigenlijk de held zijn" zei hij met een pruillip. Ik lachte en keek zei " Dan zal ik de held redden" zei ik en ik stapte naar voren zo dichtbij dat mijn adem in zijn gezicht blies en ik zijn ogen zag glinsteren van zijn tranen zachtjes streelde ik zijn tranen van zijn wangen weg en kuste hem. Zijn lippen maakte weer een klein glimlachje, en hij streelde zachtjes over mijn haar dat in de koude wind danste. Hij begon met mijn haar te spelen en zei "Nicole, ik moet je wat vertellen ik weet dat je boos zal zijn maar zou je alsjeblieft willen luisteren?" Ik zag dat hij trilde op zijn benen, hij was super zenuwachtig. Ik dacht goed na wat als het zo erg is dat ze hem echt nooit zou kunnen vergeven? wat dan... Maar ik vertrouwde op hem. Ik twijfelde niet meer en zei "Ja, je kan me alles vertellen dat weet je, en wat het ook is, ik weet dat je er spijt van hebt". Hij keek me aan en begon te vertellen hij aarzelde soms en stotterde, maar dan wist ik dat hij het echt meende, hij had met een ander gezoend toen hij dronken was langzamer hand begon het tot me door te dringen.... ik keek naar zijn mond ik zag dat hij sprak maar ik hoorde het niet alles tolde in mijn hoofd. Ben ik hem niet waard? Ben ik niet knap genoeg voor hem? Houd hij nog van me? "Nicole? Nicole!" ik hoorde iemand roepen maar het was te verweg. Opeens voelde ik dat iemand me vast greep en me heen en weer schudde "NICOLE!" Ik schrok en daar stond ik weer op het zandpaadje naast het bankje en voor me stond hij. Hij diegene waar ik zoveel van hield die me heeft verraden, die me heeft bedrogen maar waarom?. Ik keek hem strak aan zonder enige emotie ik zag de pijn in zijn ogen toen hij me zo zag kijken maar das toch logisch, ik kan hem toch niet zomaar lief gaan aankijken alsof er niks is gebeurd. Ik zuchtte en zei: "Waarom Harry waarom?" Harry keek me aan met tranen in zijn ogen ik was precies het tegenovergestelde ik keek strak naar hem zonder emotie of gevoel. "Ik weet het niet Nicole maar wat ik wel weet is dat ik van jou hou en niet van haar, ik miste je ontzettend en en.." Hij sloeg zijn ogen neer en zuchtte diep. Ik kon dit niet langer verdragen ik moest hier weg en wel nu zonder iets te zeggen rende ik van het padje af uit het parkje naar de weg ik botste bijna tegen een auto aan en de meneer die de auto bestuurde keek me chagrijnig aan, ik besteedde er geen aandacht aan en rende me benen uit mijn lijf. Hoe kon HIJ zó stom zijn, Harry staat er bekend om dat hij met meerdere meisje aanpapt maar waarom ook bij MIJ ik dacht dat ik speciaal was. En te bedenke dat nog geen 10 min geleden ik heb hem gekust pfff. Op de hoek van de straat bleef ik staan en hijgde ik het uit van het harde rennen. Ik keek om me heen en voelde toen een hand die me vast pakte ik wist meteen wie het was Hij . Ik wou hem mooi zeggen wat ik van hem dacht en draaide me om, maar voordat ik wat kon zeggen zoende Harry me ik probeerde hem van me af te duwen maar mijn gevoelens namen het over en ik zoende terug ik voelde de vlinders in mijn buik omhoog vladeren en de zachtheid van zijn lippen. Toen stopte hij en toen ontplofte ik "Wat denk jij dat je aan het doen ben?" Ik ratelde en ratelde maar toen legde hij een vinger om mijn lippen " Ssst Nicole stop, Alsjeblieft wil je me vergeven?" Ik keek hem boos aan en sloeg mijn handen over elkaar "Alsjeblieft geef me één kans" zei hij met zijn puppyogen, hij wist dat ik daar niet tegen kon. Ik voelde dat ik moest lachen maar ik hield me in. "Hahaha zie je wel je lachte je lachte!" zei hij met een grijns. Ik kon me niet meer inhouden, ik lach dubbel van het lachen. " Oké, jij wint maar, je krijgt maar EEN kans" zei ik nu wel met een serieus gezicht. "IK HOU VAN JE" schreeuwde hij en sprong zowat op me om me een knuffel te geven. " Doe niet zo gek iedereen kijkt naar ons" met een rood gezicht. "Dat maakt toch niet uit iedereen moet weten dat ik van je hou en je niet meer laat gaan" En hij zoende me nog een keer, maar deze keer was het met elk gevoel en elk deel in mijn hart dat écht van hem hield. Toen ik stopte zij hij "zullen we naar Starbucks gaan?" Ik lachte en pakte zijn hand vast en zei "Is goed maar JIJ betaald" We lachten allebei en liepen uit de straat hand in hand..