vrijdag 20 september 2013

The Hero hoofdstuk 5 'unknown'

Nicole's POV



"Harry.." probeerde ik zo hard als ik kon te zeggen toen ik hem zag verschijnen aan het begin van het steegje, maar er kwam maar weinig geluid uit m'n keel. Harry kwam op me af rennen, "Nee Harry niet doen." ik probeerde hem te waarschuwen maar het was al te laat, de man die mij toegetakeld had had nu ook Harry te pakken. Hij sloeg Harry tegen zijn hoofd, en Harry zakte op de grond. Hij wilde Harry meeslepen naar zijn busje om hem te ontvoeren, maar ik gebruikte al mijn kracht en ik stond op, ik voelde me licht in m'n hoofd maar ik zette m'n ene voet voor m'n andere en ik liep richting Harry en de man. Met alle kracht die ik nog had sloeg ik de man, maar het werkte niet ik viel op de grond en een pijn scheut schoot door m'n zij. Ik probeerde weer op te staan, maar dit keer pakte ik een stukje steen en hield het stevig vast tot ik op gestaan was. En gooide die richting de slaap van de man. De man liet Harry los en kwam op me af, hij trok een mes. Het puntje van het mes kwam in m'n zij, voordat de man het mes verder m'n zij in kon boren trapte Harry de man en de man verloor z'n evenwicht. Het mes viel op de grond. En Harry pakte m'n pols en trok me mee het steegje uit, we rende een tijdje, maar ik hield het niet lang vol. Harry tilde me op en hij rende verder, de straat uit. Tranen stroomde langs m'n wangen, ik was zo in shock na alles wat er was gebeurd. Door m'n tranen heen zag ik eindelijk Harry's huis dichterbij komen. Harry begin zachter te rennen tot we bij zijn huis waren.

"Nicole, hoe voel je je?" vroeg Harry bezorgd toen ik op de bank in de woonkamer lag. "Ik-Ik.." Ik kreeg geen woord uit m'n keel dus ik deed m'n shirt een stukje omhoog en liet Harry de wond zien die de man had veroorzaakt met het mes voordat Harry er was. "Ik breng je bij de dokter." zei Harry. En hij tilde me op en zette me op de bijrijders stoel in z'n auto. Eenmaal bij de dokter aangekomen werden we naar de wachtruimte verwezen. We moesten een kwartiertje wachten op de dokter.
Toen ik het kamertje van de dokter in liep gaf hij me een hand en stelde zich voor als Dokter Anderson. Harry en ik gingen op de 2 stoelen zitten die tegen over de zitplaats stonden van de dokter, en de dokter zelf nam plaats achter zijn bureau en typte nog wat dingetjes voordat hij begon met ondervragen.
"Zo jongedame wat is er met je aan de hand?" vroeg de dokter, voordat ik antwoord kon geven vertelde Harry het hele verhaal al. Van de dokter moest ik meekomen naar de onderzoek kamer, ik moest op het bed gaan liggen dat daar stond. Ik haatte die bedden altijd, dat witte papier dat erop lag verschoof altijd als je er op wilde gaan zitten en voelde gewoon awkward. De dokter deed voorzichtig mijn shirt een stukje omhoog en inspecteerde de wond. "Ik ga de wond voorzichtig schoonmaken, en zal het daarna verbinden met een verband." Ik knikte en liet de dokter zijn werk doen. Terwijl de dokter de wond schoonmaakte voelde ik steken door me heen schieten, gelukkig had ik Harry's hand vast en kneep ik er af en toe in. Na dat het verband om de wond heen zat hielp de dokter me overeind en liep terug naar zijn bureau, Harry en ik namen weer plaats op de 2 stoelen. De dokter typte snel iets in en daarna kwam er een recept uit de printer rollen voor medicijnen. "Dit is voor de duizeligheid, 2x per daag 's ochtends en 's avonds, gehele kuur afmaken. En ik wil je graag over 1 week weer terug zien, ik zal dan kijken hoe het met de wond gaat en eventueel een nieuw verband aan leggen." De dokter knikte vriendelijk en gaf ons nog een hand en liet ons daarna uit. We gingen meteen langs de apotheek en haalde het medicijn op. Daarna reden we lans m'n appartement en pakte we wat spullen in zodat ik bij Harry kon logeren zolang het nodig was.
Eenmaal weer bij Harry thuis legde hij mij voorzichtig op de bank en bracht mijn tas met spullen naar z'n kamer. "Wil je wat eten?" vroeg hij toen hij weer beneden was. Ik schudde m'n hoofd. "iets drinken?" En weer schudde ik m'n hoofd. Maar hij liep toch de keuken in en kwam even later terug met 2 mokken chocolademelk. "Je moet goed eten en drinken." glimlacht Harry. Ik glimlach terug en ik ga recht op zitten, ik let even niet op en pijn schiet door m'n zij heen. Harry zet meteen de mokken op tafel en vraagt meteen"gaat het?" Ik geef geen krimp en probeer gewoon weer recht op te gaan zitten, dit keer voorzichtiger. Harry geeft me 1 van de mokken en gaat naast me zitten. "Ik moet en zal er achter komen wie jou dit aan gedaan heeft." zegt Harry zonder ook maar 1 keer zijn blik te verplaatsen. Hij kijkt recht voor zich uit. Ik blijf stil en kan hem alleen maar vanaf de zijkant aanstaren. Ik wil niet dat hij dit doet, straks komt hij in gevaar... Dan ineens gaat zijn telefoon. "Louis." Zegt hij en hij neemt op.
"Nu?!" "Waarom?" "Het zou toch pas volgende week zijn?" "Ohw.. dat kan ook" "Okay ik zie je zo." en hij beëindigt de oproep. "We hebben een onverwachte vergadering met het management.." "Je komt toch niet in de problemen hé?" "Nee tuurlijk niet. Het is gewoon een vergadering waarschijnlijk iets over de tour." Glimlacht hij. Ik glimlach terug en dan gaat de bel. "Dat is Louis.Red jij het? Als er iets is alsjeblieft bel me!" Ik knik en Harry geeft me een kus en loopt de kamer uit en daarna hoor ik de voordeur dicht gaan.
Ik besluit de TV aan te zetten en wat te gaan zappen.
Ineens gaat mijn telefoon. Een onbekend nummer... Ik neem op.
"Nicole... Jij blijft weg bij Harry! Als we je nog 1x bij hem in de buurt zien ga jij eraan!" voordat ik iets kan zeggen gaat het over in een pieptoon en word de verbinding verbroken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten